Δελφοί (Αχαρνών)

Πηή: Facebook.

Πηγή αεροφωτογραφίας Γ.Υ.Σ. 1969, η νέα τοποθεσία.

Πηγή: εημερίδα "Τα Νέα"
25/06/1970

Πηγή: Internet. Η μάντρα του Αττίκ.

Πηγή: Από το βιβλίο Χαρίλαου Πατέρα, προγράμματα.

Αχαρνών 39 & Ηπείρου, Θερινό.

Λειτούργησε από το 1929 - 1931. Το 1935 - 1939 

φιλοξένησε την Μάντρα του Αττίκ. Από το 

1942 - 1971 ξαναέγινε σινεμά. Μετά γκρεμίστηκε 

και μεταφέρθηκε Αλκιβιάδου & Σμύρνης

τη περίοδο 1972 -1978.

Σχόλιο

Να συμπληρώσω κι εγώ τις μνήμες όλων.
Θυμάμαι, τον κινηματογράφο "Δελφοί", Αλκιβιάδου και... τόχασα. Στην περιοχή της Αχαρνών κάτω απο την Πλ. Βικτωρίας.
Επίσης τον κινηματογράφο "ΑΡΗ" στην Αχαρνών πριν την Αγ. Μελετίου.
Καθώς και τον κινηματογράφο "Παναθήναια", στα Παναθήναια, στην Λ. Αλεξάνδρας!
Το "Φιλίπ" στην Πλ. Αμερικής, πιο κάτω, που πρωτοείδα το 74 ίσως, δεν καλοθυμάμαι, το "the way we were" με τον Ρεντφορντ και την Στρεϊζαντ.
Χάθηκαν όλοι δυστυχώς άλλοι πιο νωρίς άλλοι πιο άργά...
Αγαπημένη γωνιά ο κινηματογράφος Θησείο στο Θησείο στην Απ. Παύλου, που "κρατά" ακόμη.
Και το ΒΟΧ στην πλ. Εξαρχείων.

Γλυκο-Κερασο-Ζouzouna

την 29/10/2008

Απόσπασμα από atheofobos2.blogspot.gr
maika 2008
Μικρή έμενα δίπλα σε ένα θερινό σινεμά τους Δελφούς και τα καλοκαίρια βγαίναμε στο πίσω μπαλκόνι μας και βλέπαμε έργα με την ψυχή μας... Όλη η γειτονιά..ή τουλάχιστον όσων τα μπαλκόνια έβλεπαν στην οθόνη,έβλεπε κάθε βράδυ σινεμά!! Ήταν υπέροχα!!
Το θυμάμαι και μου φτιάχνει η διάθεση. Στα διαλείμματα τρώγαμε και γρήγορα γρήγορα ξαναβγαίναμε στα μπαλκόνια. Τους χειμώνες το σινεμά γινόταν πάρκιν κι εμείς μπαίναμε μέσα και παίζαμε.
Οι Δελφοί κάποια στιγμή έγιναν πολυκατοικία γμτ.
Όταν τους γκρέμιζαν νομίζω πως όλη η γειτονιά έκλαιγε..

Για τους Δελφούς στην Αλκιβιάδου και Σμύρνης λέω, έμενα δίπλα ακριβώς ,επι της Αλκιβιάδου.
Η μαμά μου μου έχει πει πως Οι Δελφοί στην Αλκιβιάδου και Σμύρνης δεν είχαν σχέση με τους παλιούς στην Αχαρνών. Μόνο ίδιο όνομα είχαν.
Ο χώρος που βρισκόταν η μάντρα του Αττίκ και μετά οι Δελφοί (Αχαρνών και Ηπείρου) χωρίστηκε στη μέση απο τους κληρονόμους του οικοπέδου (τη γιαγιά μου και τον αδελφό της που ήταν στα μαχαίρια...)
Οι Δελφοί χωρίστηκαν στη μέση κι έκλεισαν. Στο μισό των Δελφών έπαιζα εγώ μικρούλα ,και εκεί κατέβαιναν και άπλωναν οι γυναίκες απο τα γύρω σπίτια! Και κάποτε γκρεμίστηκαν όλα και ξεφύτρωσε κι εκεί μια πολυκατοικία στην οποία έμεινα κι εγώ και απο κει έβλεπα τις ταινίες απ΄το μπαλκόνι που λέγαμε!