Γρανάδα (Λεωφ. Αλεξάνδρας)

Πηγή από το ντοκιμ. "Το άλλο γράμμα" 1976.

Πηγή  ελλην. ταινία "Ο αδελφός μου ο τροχονόμος" 1963
Ο Ν.Σταρίδης και αριστερά το σινεμά.

Ημερ. λήψης 20/04/2011.

Πηγή ταινία "Κολωνάκι διαγωγή μηδέν" 1967

Πηγή προγράμματος Facebook/
Antonis Eftyhmiou.

Πηγή αεροφωτογραφίας Υπ.Χω.Δε. 1962.

Πηγή: εφημερίδα "Τα Νέα"
30/09/1963

Πηγή: εφημερίδα "Τα Νέα"
07/10/1974

Ημερ. λήψης: 29/10/2008

Ημερ. λήψης: 29/10/2008

ΕΝ ΟΝΟΜΑΤΙ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ 1970
Ο Ν. Καζάκος στη Λεωφ. Αλεξάνδρας, δεξιά το
σινεμά ΓΡΑΝΑΔΑ

Ημερ. λήψης: 14/05/2008

Πηγή: Bing maps

Λεωφ. Αλεξάνδρας 106, (τέρμα Ιπποκράτους),  

Χειμερινό & Θερινό. Λειτούργησε από το 1940 -1984.

Θέσεις 825 με εξώστη και το θερινό στη ταράτσα.

Ήταν το πρώτο σινεμά με ασανσέρ. Τη δεκαετία 

90 λειτουργεί ως θέατρο Λαμπέτη.

Στην αρχή ήταν ιδιοκτησία Γιώργου Λαζάνη.

ΓΡΑΝΑΔΑ, Αλεξάνδρας (Β & Α)

Ο πρώτος –και επιβλητικός– χειμερινός κινηματογράφος της λεωφόρου, του αθηναϊκού «Μπρόντγουέι» που συγκέντρωνε κινηματογράφους και θέατρα, πλαισιωμένος και από άλλους αλλά και εναρμονισμένος μαζί τους, σε ένα είδος πρωταρχικού multiplex. Αρχικά Β προβολής, αφού η λεωφόρος ήταν ακόμα… μακριά από το κέντρο, ανακαινίστηκε πλήρως και μετατράπηκε σε ένα πολύ όμορφο κινηματογράφο, για… γερά πόδια: η πλατεία στον πρώτο όροφο του κτιρίου, ο εξώστης στο δεύτερο και ο θερινός στην ταράτσα. Υπήρχε όμως και ασανσέρ. Μετατράπηκε σε θέατρο (Λαμπέτη), αντίστοιχα χειμερινό και θερινό. (Μάνος)

Απόσπασμα από diodoros.wordpress.com
Στην άλλη πλευρά της λεωφ. Αλεξάνδρας και ακριβώς απέναντι από το Λούξ, λειτουργούσε ο κινηματογράφος ΓΡΑΝΑΔΑ, σήμερα θέατρο «Λαμπέτη», στεγαζόμενος σε ένα μεγάλο κτίριο που στο ισόγειο λειτουργούσε μία μεγάλη αίθουσα ψυχαγωγίας με μπιλιάρδα, στον επάνω όροφο που ανέβαινες με αρκετά τον αριθμό σκαλιά, λειτουργούσε μία κλειστή αίθουσα  χειμερινού κινηματογράφου και στην υπαίθρια ταράτσα λειτουργούσε θερινός κινηματογράφος, ο οποίος ήταν λιγότερο παραδοσιακού τύπου από τους άλλους αφού δεν διέθετε τις περιφερειακές προσινάδες και το έδαφος ήταν από μωσαϊκό αντί για χαλίκι.

Αναμνήσεις
Η Μάιρη θυμάται τη ξεκαρδιστική κωμωδία "Το πάρτυ" με τον Πίτερ Σέλερς, το 1968. Κόντρα στις ημέρες γιατί ήταν μεγάλη εβδομάδα.

Θυμάμαι στο χειμερινό τη γαλλική αστυνομική ταινία "Σοκ" με Αλέν Ντελόν, Κατρίν Ντενέβ το 1983. Το 1979 τη βραβευμένη ταινιία "Ο ελαφοκυνηγός". Στο θερινό το 1977 τη ιταλική κωμωδία γουέστερν "Ένας έξυπνος, δύο συνέταιροι και ένα κορόιδο". Το 1976 το θρίλερ του Μπράιαν Ντε Πάλμα "Εφιάλτες από το παρελθόν". Το 1979 τη ταινία "Ας περιμένει ο παράδεισος" με τον Γουόρεν Μπίτι. Το θερινό ήταν άνετο στη ταράτσα μεταξύ Λεωφόρου και Λυκαβηττού.