 |
| Ημερ. λήψης 16/06/2018. |
 |
| Ημερ. λήψης 16/06/2018. |
 |
| Ημερ. λήψης 16/06/2018. |
 |
Πηγή: google maps.
|
 |
| Πηγή: εφημερίδα "Τα Νέα" 27/10/1986 |
 |
Πηγή: Alpha μονωτική
|
 |
| Πηγή: Internet |
 |
| Πηγή: Bing maps |
 |
| Πηγή: Internet |
 |
| Ημερ. λήψης: 30/07/2008 |
 |
| Ημερ. λήψης: 30/07/2008 |
 |
|
είναι στη ταράτσα στο πίσω μέρος του σινεμά.
Από το 2000 -2011 λειτούργησε ως δημοτικός.
Ξανάνοιξε το 2013.
ΑΛΕΚΑ, Ζωγράφου (Β & Α)
Απρόσωπος, αρχικά, κινηματογράφος, χωρίς εξώστη και με θερινό στην ταράτσα που διαθέτει διαφορετική είσοδο. Πρόσφατα ανακαινίστηκε ριζικά και είχε την τύχη να γίνει δημοτικός. (Μάνος)
Σχόλιο Μάνου Αλέκα Χτίστηκε στα τέλη του 60 σε πολύ κεντρικό σημείο αλλά χωρίς να εκπληρώνει τις προσδοκίες από ένα νέο, κεντρικό κινηματογράφο. Διέθετε μια απρόσωπη χειμερινή ημιυπόγεια αίθουσα χωρίς εξώστη και θερινό στην ταράτσα, η είσοδος του οποίου ήταν ξεχωριστή από το διπλανό δρόμο (το οικόπεδο είναι γωνιακό). Ωστόσο, το Αλέκα είναι ο μόνος κινηματογράφος του Ζωγράφου που κατάφερε να επιβιώσει χάρη στη μετατροπή του σε δημοτικό, η οποία μετατροπή σήμαινε και μια πολύ καλή ανακαίνιση της αίθουσάς του. Και πάλι όμως, φαίνεται ότι αν και πρόκειται για μια ιδιαίτερα πυκνοκατοικημένη περιοχή, δεν υπάρχει το κοινό για να στηρίξει τον ένα και μοναδικό κινηματογράφο. Αναμνήσεις
Θυμάμαι στι θερινό τη ταινία του Σπάικ Λι "Κάνε το σωστό" το 1990. Το θερινό είναι ανάποδα του χειμερινού και η εισοδος είναι στην ανηφόρα. Στο χειμερινό το 1984 τη ταινία "Γεντλ" με την Μπάρμπρα Στρέιζαντ.
|
Ως συνοικιακός ο κινηματογράφος ΑΛΕΚΑ εντασσόταν στους "ημικεντρικούς". Η αίθουσα ήταν και είναι άνετη στο κλασικό στυλ των δεκαετιών '70 και '80. Στις αρχές της δεκαετίας του '70 και λίγο πριν η τηλεόραση πάψει να είναι ''είδος πολυτελείας'', ο θερινός κινηματογράφος αποτελούσε μια από τις πρώτες επιλογές εξόδου για οικογένειες. Μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του '90 ο κινηματογράφος ΑΛΕΚΑ "ανέθρεψε" κινηματογραφικά πολλές γενιές Ζωγραφιωτών και όχι μόνο. Φυσικά μετά το 2000 ήρθε η κάμψη, αλλά και η ανακαίνιση της αίθουσας μέσω του περάσματος του κινηματογράφου στο Δήμο. Σήμερα ενώ ο θερινός κινηματογράφος αποτελεί ακόμα μια διέξοδο ψυχαγωγίας, αυτό δε συμβαίνει με το χειμερινό, καθώς φιλοξενεί μόνο θεματικά αφιερώματα των οποίων η επιλογή σηκώνει μεγάλη συζήτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσον αφορά τις αναμνήσεις, προσωπικά θυμάμαι πως σε πολύ μεγάλες εμπορικές επιτυχίες (ιδίως τη δεκαετία του '80) υπήρχαν περιπτώσεις που στον χειμερινό κινηματογράφο λόγω της τεράστιας κοσμοσυρροής (που κάποιες φορές έκλεινε το δρόμο πάνω από τις σκάλες), έμπαιναν οθόνες τηλεόρασης στο φουαγιέ. Δε θυμάμαι αν παιζόταν παράλληλα η ταινία της μεγάλης οθόνης ή μεταδιδόταν τρέιλερ. Πάντως θυμάμαι πολύ καλά να ισχύει αυτή η κατάσταση το Φθινόπωρο του 1985 στην ταινία του Τζέιμς Μπόντ "Επιχείρηση κινούμενος στόχος". Στον κινηματογράφο πραγματικά επικρατούσε ένα χάος.