Τρίτη 22 Μαΐου 2012

Αττίκ (Χαϊδάρι)

Πηγή φωτο molonoti.gr
Καραισκάκη, Θερινό. 1957 - 1972. Έκλεισε.
Έγινε καφετέρια "Αίνιγμα". 

Σχόλιο
Υποβλήθηκε 23/02/2010, 02:59
Εψαχνα στα χαμένα μήπως και βρω κάποια αναφορά για το σινεμά Αττικ στο Χαϊδάρι και βρήκα το site σου. Πολύ μεράκι και πάθος, συγχαρητηρια. Το Αττίκ ήταν καλοκαιρινό σινεμά στην οδό Καραϊσκάκη (πρώην Β. Κωνσταντίνου) 300 μέτρα από το σινεμά Ηλιος που έχεις και φωτογραφία, στη γωνία σχεδόν με την οδό Πλαστήρα, εκεί που είναι τώρα οι καφετέριες. Είχα φίλους που πούλαγαν ‘πορτοκαλάδες, λεμονάδες, μπυράλ’ καλοκαίρι του ’67, κόλαγα και γω μαζί τους και το καλοκαίρι του ’68, 10 χρονών τότε, έπιασα και γω την πρώτη μου δουλιά! Είχα δεί όλες τις ελληνικές ταινίες της εποχής, τότε ήταν της μόδας όπως θα ξέρεις οι ινδικές, με την Ναργκίς και τούρκικες. Αξέχαστη θα μου μείνει η μέρα που παιζόταν η ‘Οδύσσεια ενός ξεριζωμένου’ με το Νίκο Ξανθόπουλο. Ειχαμε βγάλει όλες τις εφεδρικές καρέκλες από την αποθήκη, μέχρι και σε ένα μικρό εξώστη δίπλα στη μηχανή προβολής είχαμε βάλει καρέκλες. Το σινεμά γέμισε, υπήρχαν όρθιοι και είχε μείνει κόσμος απέξω που δε χωρούσε. Η περίοδος εκείνη ήταν ο δικός μου ‘Σινεμά ο Παράδεισος’. Από δισκάκια 45άρια που βάζαμε πριν αρχίσει η παράσταση και κατά τη διάρκεια του διαλείματος πρωτάκουσα το νέο κύμα, Βίκυ Λέανδρο, το Yellow River, Fire και τις επιτυχίες της εποχής. Σημαδεύτηκα από εκείνη την περίοδο γιατί τότε άρχισα να έχω τους πρώτους προβληματισμούς μου και οι μνήμες εκείνες έχουν μείνει ανεξίτηλα χαραγμένες και έχουν διαμορφώσει το χαρακτήρα μου. Η αναζήτηση της ποιότητας σε κάθε έκφανση της ζωής, θεμελιώθηκε εκείνη την περίοδο σε μένα και θεωρω τυχερό τον εαυτό μου που έγινε σε ένα χώρο με εικόνα, μουσική και ..μυρωδιές! Η μυρωδιά απο το αγιόκλημα και τις περικοκλάδες που ήταν τριγυρισμένο το σινεμά, έρχεται συχνά στη μνήμη. Θεωρώ τυχερούς τους ανθρώπους που οι αποθήκες της μνήμης τους έχουν παρόμοιους θησαυρούς που έχουν αξία μόνο για τους ίδιους, αλλα τους δίνει τη δύναμη να τους μοιράζονται με άλλους που τους θεωρούν συνανθρώπους τους. Και πάλι μπράβο σου.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου