Πηγή προγράμματος Facebook/ Makis Sourbis |
Πηγή φωτο από το αρχείο του Νίκου Θεοδοσίου. |
Πηγή φωτο από το αρχείο του Νίκου Θεοδοσίου. |
Πηγή: εφημερίδα "Τα Νέα" 22/11/1959 |
Πηγή: εφημερίδα "Ελευθερία" 03/02/1957 |
13/10/1957 |
Πηγή: από το βιβλίο του Χαρίλαου Πατέρα |
Πηγή: εφημερίδα "Το Βήμα" |
Πηγή: Από το αρχείο του Νίκου Θεοδοσίου, κατεδαφισμένο. |
Προσφορά Δέσποινας Δρεπανιά, ημερ. ληψ. 21/09/2010. |
Πηγή: Ελληνικός κινηματογράφος "Το πιό λαμπρό αστέρι" 1967. |
Πηγή: Bing maps |
Πλ. Αμερικής 5, Χειμερινό. 1957 - 2005.
Θέσεις 1200 με εξώστη. Το 1994 χωρίστηκε σε αίθουσες 1,2. Γκεμίστηκε.
ΑΤΤΙΚΑ, Πατησίων (Α)
Από τους εντυπωσιακούς κινηματογράφους της «νέας Αθήνας», αληθινό κόσμημα, με μεγάλη πλατεία και εξώστη με θεωρεία σε όλο το μήκος της αίθουσας. Διακρινόταν, μεταξύ άλλων, για τις καλές ταινίες του. Υπήρξε ο πρώτος κινηματογράφος της Αθήνας που χωρίστηκε -ίσως πρόχειρα- σε δύο αίθουσες (ο παλιός εξώστης αποτέλεσε τη μία και τα παλιά θεωρεία του διακρίνονταν από τη μεγάλη αίθουσα στο ισόγειο), αλλά, παρά τις προσπάθειες αναβάθμισης, δεν άντεξε. Έχει κατεδαφιστεί. (Μάνος)
Αναμνήσεις Η Νίτσα από τα Εξάρχεια το βράδυ του 1966 που είδε τη πολεμική περιπέτεια "Τα 4 λιοντάρια της ερήμου" και έχασε το χρυσό σταυρό της. Μάλιστα διακόπηκε η ταινία μήπως βρεθεί αλλά τίποτα. Η Πόλυ από τη Πλ. Αμερικής είχε δει τη κωμωδία "Ο διαβολάκος" με το Ρομπέρτο Μπενίνι το 1989. Θυμάμαι τη κωμωδια Τζέρι Λιούις, Ντιν Μάρτιν "Μία γυναίκα και δύο άντρες" ή "Από πάνε στο Χόλιγουντ" και ένα μεγάλο σκύλο, μολοσό σε επανέκδοση το 1974. Ακόμα θυμάμαι τη φωτεινή μαρκίζα, με το έργο που έπαιζε, πάνω από το σινεμά που φαινόταν από τη Πατησίων. Το 1966 την επιτυχία της Τζούλι Άντριους "Μαίρη Πόπινς". Το 1977 τη πολεμική περιπέτιεα "Η γέφυρα του Άρνεμ" με πολλούς ηθοποιούς. Το 1978 τη κωμωδία road movie "Ο ατσίδας και το λαγωνικό" με τους Μπαρτ Ρέινλντς, Σάλι Φιλντ. Το 1985 τη κωμωδία "Και οι Θεοί τρελάθηκαν". Το 1988 τη κωμωδία "Σεξογηίνη" με τους Νταν Ακρόιντ, Κιμ Μπάσιντζερ. Το 1990 τη κωμωδία "Κοίτα ποιός μιλάει" με τον Τζον Τραβόλτα και ένα μωρό που μιλάει. Ήταν ένα σινεμά πού έβλεπες από την Πατησίων την οροφή με φωτεινά γράμματα την ταινία που παίζει. |
Να σημειωθεί ότι το οικοδομικό τετράγωνο που βρισκόταν το σινεμά ΑΤΤΙΚΑ, ήταν το κτήμα ΠΑΠΑΣΤΡΑΤΟΥ. Ο πατέρας που ήταν αθοκαλιεργητής, το νοίκιαζε μαζί με ένα σπιτάκι που βρισκόταν στο μέσον του κτήματος και στο οποίο μεγάλωσα. φύγαμε από κει κατά το 1950, όταν εγώ ήμουν πέντε ετών, λόγω του ότι ο Παπαστράτος το έδωσε για να γίνου πολυκατοικίες, καθώς σαι το εν λόγω σινεμά αργότερα. Έχω την αίσθηση ότι μεγάλωσα κυριολεκτικά σαν το παιδί της Ζούγκλας. Τέτοιαήταν η αίσθηση που μου έδινε το τεράστιο κτήμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαρόλο που μέχρι το 70 έζησα εκεί κοντά και είχα επισπευτεί όλα τα σινεμά της οδού Πατησίων, και όχι μόνο, στο εν λόγο σινεμά δεν πήγα ποτέ μου! Ίσως μια κάποια μνησικακία διότι το θεωρούσα υπεύθυνο που έχασα το βασίλειό μου. Ούτε και στεναχωρήθηκα καθόλου με την κατεδάφισή του.
Γιάννης-Ανάνβυσσος