Σινεάκ ή Ρεξ2 (Πανεπιστημίου)

Πηγή φωτο ελλην. ταινία "Το φυλαχτό της μάνας" 1965.
Η Μάρθα Βούρτση έξω από σινεμά.

Πηγή φωτο konserva.gr

Πηγή ελλην. κινηματογράφος "Ντελίριο" 1983.
Ο Άλκης Παναγιωτίδης στο ΡΕΞ2.

Πηγή ελλην. κινηματογράφος "Ντελίριο" 1983.

Πηγή ελλην. κινηματογράφος "Ντελίριο" 1983.
Ο Άλης Παναγιωτίδης και ο Κώστας Τζούμας στο ΡΕΞ2.

Πηγή: εφημερίδα "Τα Νέα"
26/04/1964

03/01/1954

Πηγή: Internet

Πανεπιστημίου 48, Χειμερινό.

Στο υπόγειο του ΡΕΞ. Λειτούργησε από το 

1937 -1968. Ξεκίνησε ως παιδικός κινηματογράφος

και τις πρωινές ώρες. Θέσεις 580. Μετονομάστηκε

σε ΣΙΝΕΑΚ ΡΕΞ 1969 - 1975. Μετά άλλαξε σε

ΡΕΞ 2 1976 - 1987. Αργότερα έγινε θέατρο.

ΣΙΝΕΑΚ, Πανεπιστημίου (Α)

Αρχικά προγραμματιζόταν για χορευτικό κέντρο, έγινε όμως ένας «ιδιαίτερος» κινηματογράφος αφού ήταν ο μόνος που διατήρησε για πολλά χρόνια το πρόγραμμα επικαίρων και ποικιλιών (εξ ου και το όνομα, από το γαλλικό όρο Cinéma Actualités). Πρόγραμμα που ήταν πάντα κατάλληλο για παιδιά, με συνέπεια να αποτελεί παιδικό στέκι. Πολύ ωραία αίθουσα, στο υπόγειο του Ρεξ, με δυο εισόδους και πλευρικά θεωρεία. Όταν το πρόγραμμά του υπερκαλύφθηκε από τις τηλεοπτικές προβολές, μετονομάστηκε σε Ρεξ 2 και λειτούργησε με κανονικό πρόγραμμα χωρίς όμως την παλιά του εισπρακτική επιτυχία. Μετατράπηκε σε θέατρο για το θίασο Παξινού – Μινωτή μετά την κατεδάφιση του αντικρινού Πάνθεον, και παραμένει θέατρο. (Μάνος)

Αναμνήσεις
Θυμάμαι ως ΡΕΞ 2 τη περιπέτεια του Τζον Κάρπεντερ "Απόδραση από τη Νέα Υόρκη" το 1983. 
Το 1982 τη γερμανική ταινία γύρω από τα ναρκωτικά "Kristian F".

Σχόλιο

Υποβλήθηκε 25/02/2011, 16:21

Κατι ακομη απο αναμνησεις τελη αρχες ’60.
Σχετικο με ‘Κινηματογραφο’..
Εκεινη την εποχη υπηρχε και ενα αλλο ειδος ‘Κινηματογραφου’..
υπηρχε και ο ‘σχολικος κινηματογραφος’…
Στο δημοτικο τοτε που ημουν, ερχονταν καποιες φορες μεσα σε σχολικη περιοδο, στο σχολειο καποιος ο οποιος ειχε καποια μηχανη προβοληςκαι με καποιο μικρο εισιτηριο (1-2 δραχμες ισως)
εκανε προβολη στην μεγαλυτερη αιθουσα του σχολειου με διαφορα θεματα. Περιελαμβαναν, ντοκυμαντερ, μικυ μαους και καποια παιδικα εργα καθως επισης και εργα με την ζωη του Χριστου που σε καθε Χριστιανικη εορτη (Χριστουγεννα-Πασχα) τα επανελαμβαναν τα ιδια εαν ειχε προβολη…Εκει να δης κλαμα που επεφτε απο τα κοριτσακια που εβλεπαν, στην ταινια που ειχε την Σταυρωση, ενω τα αγορια ηταν πιο πολυ για φασαρια και πλακες.
Ολα αυτα με ενα πανι στον τοιχο, μια μηχανη προβολης στην μεση περιπου της αιθουσας πανω σε καποιο τραπεζι και με ενα μεγαφωνο αλλες φορες στα ποδια του τραπεζιου και αλλες κατω απο το πανι.
Εγω τουλαχιστον κατ αυτον τον τροπο ξεκινησα στην ζωη μου να βλεπω ‘Κινηματογραφο’ πριν ξεκινησω να πηγαινω σε κανονικες αιθουσες, μια απο τις οποιες τις πρωτες φορες ηταν και το ΣΙΝΕΑΚ στο ΡΕΞ (Πανεπιστημιου) στην κατω αιθουσα.