Ρέο (Ιλίσια)




Ημερ. λήψης: 05/06/2008

Πηγή: Internet



Πηγή: Internet



Ημερ. λήψης: 05/06/2008



Ιλισίων 22 & Κερασούντος, Χειμερινό.

Δεξιά της Μιχαλακοπούλου, κτήριο του

Πολυδωρόπουλου. Χτίστηκε το 1917 και

στην αρχή ήταν συνεργείο των φορτηγών ΡΕΟ.

Μετά σινεμά με θέσεις 250. Στο τέλος έγινε

το θέατρο Ποταμίτη τη δεκαετία 80.

ΡΕΟ, Ιλίσια (Β)
Παλιός, μικροσκοπικός κινηματογράφος με ξύλινα καθίσματα, χαρακτηριστικός παραδοσιακός «κινηματογράφος της γειτονιάς» - και με πολύ φθηνό εισιτήριο, λόγω των προδιαγραφών του. Στο ισόγειο πολύ ωραίου κτιρίου, μετατράπηκε σε θέατρο (Δημήτρη Ποταμίτη). (Μάνος)

Σχόλιο Μάνου
Ρέο
Μια φορά κι έναν καιρό, συνηθιζόταν σε συνοικίες να δημιουργούνται πολύ μικροί κινηματογράφοι, αφού δεν υπήρχε πληθυσμός που να γέμιζε μεγαλύτερους. Στο πνεύμα αυτό, ξεκίνησε το Reo. Η μικροσκοπική του αίθουσα αρχικά ήταν χώρος συναρμολόγησης των οχημάτων Reo. Όταν αυτή η δραστηριότητα σταμάτησε, η αίθουσα μετατράπηκε -χωρίς ιδιαίτερες προσπάθειες- σε κινηματογράφο, ενώ η ακαταλληλότητά της ήταν προφανής. Πολύ ψηλοτάβανη, μακρόστενη και με απουσία λειτουργικών χώρων. Η είσοδος ήταν ένα μικρό διαγώνιο άνοιγμα από το οποίο έμπαινες κατευθείαν στην αίθουσα με τα ξύλινα καθίσματα.
Το Reo υπήρξε όμως ο πρώτος μεταπολεμικός χειμερινός κινηματογράφος της ευρύτερης περιοχής, που σύντομα -μετά τη δημιουργία σύγχρονων κινηματογράφων- παράκμασε λόγω των αδυναμιών του και λειτουργούσε με πολύ μειωμένο εισιτήριο και ταινίες δεύτερης διαλογής, ίσα-ίσα για μια βασική κινηματογραφική ψυχαγωγία χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις. Κάτι σαν την ΕΒΓΑ της γειτονιάς...
Αργότερα, υπήρξε ένα από τα πρώτα εκτός κέντρου θέατρα, στεγάζοντας -με αναδιάταξη των καθισμάτων- το θίασο του Γιώργου Ποταμίτη και πήρε το όνομα "Θέατρο Έρευνας". Μετά το θάνατο του Γ. Ποταμίτη, έγινε προσπάθεια να διατηρηθεί η θεατρική λειτουργία, η οποία όμως δεν ευοδώθηκε. Σήμερα ο χώρος παραμένει κλειστός, ίσως περιμένοντας την ανακαίνιση του πολύ ωραίου κτιρίου του, που ευχόμαστε να πραγματοποιηθεί.

ΡΕΟ
Το κτίριο Πολυδωρόπουλου
Μαραθωνοδρόμος από το 1953, ο κ. Ιωάννης Ζώρζος αποφάσισε να περπατήσει βήμα βήμα όλη την περιοχή του. Ξεκινώντας να γράψει την ιστορία του Δήμου Ζωγράφου, στον οποίο έχει διατελέσει δημοτικός σύμβουλος, άρχισε το οδοιπορικό του από την οδό Ιλισίων, εκεί όπου ήταν το κτίριο του Πολυδωρόπουλου, το σημερινό θέατρο Ποταμίτη, πρώην κινηματογράφος ΡΕΟ. «Η πολυκατοικία του Πολυδωρόπουλου» εξηγεί ο παλιός Ζωγραφιώτης «επί της οδού Ιλισίων και Κερασούντος χτίστηκε το 1917 και το ισόγειο ήταν συνεργείο συναρμολόγησης των αμερικανικών αυτοκινήτων ΡΕΟ, των οποίων οι αδελφοί Πολυδωρόπουλοι ήταν αποκλειστικοί εισαγωγείς στην Ελλάδα. Εκτός των Πολυδωροπουλαίων, στο κτίριο αυτό έχουν ζήσει από το 1934 έως το 1939 η Κατίνα Παξινού με τον Αλέξη Μινωτή και η διάσημη χορεύτρια Λιλή Μπερδέ». Ωραίο συμβολικό σημείο συνάντησης παλιών και καινούργιων για να ξεκινήσει κανείς να αφηγηθεί μια μακριά ιστορία
Το Βήμα 25/11/2001