Παρασκευή 27 Απριλίου 2012

Αβέρωφ (Ομόνοια)

Πηγή προγράμματος Facebook/
kostas dimopoulos
Ημερ. λήψης: 20/11/2013
Πηγή: εφημερίδα "Τα Νέα" 30/11/1959
Πηγή: internet.
Ημερ. λήψης: 27/10/2008

Ημερ. λήψης: 27/05/2008

Ημερ. λήψης: 27/05/2008


Λαϊκό σινεμά. Στην αρχή θέσεις 560
με εξώστη, μετά 220.  Λειτούργησε από 1960 - 2022
και τις πρωινές ώρες. Το μεγαλύτερο
διάστημα λειτούργησε και λειτουργεί ως
sex cinema. ΑΒΕΡΩΦ

ΑΒΕΡΩΦ, Λυκούργου (Α & Β)
Εμφανίστηκε απροσδόκητα στο ισόγειο ενός παλιού κτιρίου και ξεκίνησε με ταινίες εκτός εμπορικού κυκλώματος –ρωσικής και ανατολικής παραγωγής, συχνά σε αποκλειστική προβολή– για να στραφεί σύντομα σε «δεύτερες» ταινίες ελληνικής παραγωγής που δεν έβρισκαν άλλη φιλόξενη στέγη. Κατέληξε κινηματογράφος ταινιών σεξ και βρίσκεται ακόμα σε λειτουργία.
(Μάνος)

Η άνοδος και η πτώση των λαϊκών σινεμά της Αθήνας
Του Δημήτρη Ρηγοπουλου (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 23/9/2007)
Καράτε - δύο έργα σεξ.
Φυσικός διάδοχος των λαϊκών σινεμά είναι οι κινηματογράφοι που παίζουν αποκλειστικά ταινίες σεξ. Από τον αριθμό 35 της δεκαετίας του ’80 σήμερα λειτουργούν μόλις πέντε. Όχι μικρός αριθμός αν σκεφθεί κανείς πόσο εύκολη είναι σήμερα η πρόσβαση στο συγκεκριμένο είδος παραγωγής. Ποιος μπορεί να έχει ανάγκη έναν κινηματογράφο σεξ; Τρεις κατηγορίες: οι μετανάστες, οι μεγαλύτερης ηλικίας άντρες και όσοι γκέι εξακολουθούν να έλκονται από την υπόσχεση μιας σύντομης σεξουαλικής συνεύρεσης σ’ ένα γοητευτικά παρακμιακό περιβάλλον.
Το «Σταρ» της οδού Αγίου Κωνσταντίνου είναι ο «βασιλιάς» στο είδος του. Κι αν δεν έπαιζε ταινίες σεξ θα ήταν μία από τις δημοφιλέστερες (και πιο γοητευτικές) αίθουσες του κέντρου. Σχεδιασμένο από τον εβραϊκής καταγωγής Ζακ Μωσέ, ξεκίνησε ως οικογενειακός κινηματογράφος με μία ενδιαφέρουσα αρ ντεκό πρόσοψη, αλλά η ραγδαία υποβάθμιση της Ομόνοιας στη δεκαετία του ’70 δεν άφηνε πολλά περιθώρια στους ιδιοκτήτες του. Η αρχή έγινε με καράτε, «καουμπόικα» και αισθησιακές ταινίες. Μαζί με το «Σταρ» επιβιώνουν άλλοι τέσσερις κινηματογράφοι του είδους.
Το «Αβέρωφ» στην οδό Λυκούργου είναι μία ιστορική αίθουσα, κατασκευασμένη στα τέλη της δεκαετίας του ’50. Δύσκολο να το φανταστεί κανείς σήμερα, αλλά το «Αβέρωφ» στις καλές εποχές ήταν ένα μικρό «Αττικόν» με κομψά θεωρεία και περιποιημένους εξώστες. Η πελατεία του ήταν αποκλειστικά οικογένειες που έσπευδαν γνωρίζοντας την προτίμηση των ιδιοκτητών του για την ελληνική παραγωγή. Με τη δύση του εμπορικού ελληνικού κινηματογράφου άρχισε και η παρακμή του «Αβέρωφ».Το μεσοπολεμικό «Κοσμοπολίτ» στις παρυφές της Ομόνοιας έχει διατηρήσει τα γοητευτικά του αρχιτεκτονικά στοιχεία. Παραδόξως η κρίση της δεκαετίας του ’80 «γέννησε» δύο καινούργιες αίθουσες. Το «Αθηναϊκόν», πίσω από το Δημαρχείο της πλατείας Κοτζιά, επί της οδού Κρατίνου 11, κατασκευάστηκε «επί τούτου», για να προβάλλει αποκλειστικά ταινίες σεξ. Είναι ο μοναδικός κινηματογράφος που διαθέτει ζώνη προβολής ταινιών γκέι θεματικής, ενώ χρωστάει το όνομά του στο γειτονικό, ομώνυμο σινεμά της οδού Κλεισθένους που έπαψε να λειτουργεί εδώ και πολλά χρόνια. Το «Ορφέο» στην πλατεία Αττικής άνοιξε μόλις το 2003, εκεί που μόλις πριν από λίγα χρόνια λειτουργούσε βιοτεχνία. Είναι ο μόνος συνοικιακός κινηματογράφος στην κατηγορία του.



1 σχόλιο: